Jak to byłem znawcą Minolty
Dostałem dzisiaj maila, że moja aukcja głowicy jest opisana na forum użytkowników Minolty, co przypomniało mi o pewnej historii, jaką przeżyłem.
Dawno, dawno temu, pod górami, a dokładnie na Krupówkach, szliśmy razem z kumplem, niosąc dumnie na piersiach swoje aparaty. Ja miałem Praktice BCA (bez sensu aparat), a Adam miał wiekową Minoltę kupioną w komisie. Mimo, że miała trochę pogiętą obudowę i tak była znacznie lepsza od mojego aparatu.
W pewnym momencie podchodzi do nas facet z najnowszą Minoltą Dynax 7000 i pyta się, czy możemy mu pomóc, bo na pewno się znamy na sprzęcie, skoro sami mamy Minoltę.
My z miną znawcy potwierdziliśmy, tak oczywiście, znamy się na sprzęcie… A co się stało? No i facet tłumaczy, że nie umie przewinąć filmu. O, taki drobiazg, to zaraz pomożemy!
Ja miałem już raz ten aparat w ręce, więc z pewny siebie opowiadam, że jest tam mechanizm, który powoduje samoczynne przewinięcie filmu po ostatniej klatce. Słyszał pan, czy po ostatnim zdjęciu silnik pracował przez chwilę? Tak, zgadza się, słyszałem. No widzi pan, to film już jest przewinięty, pomóc panu zmienić film? Nie ma problemu! Wziąłem aparat do ręki, otworzyłem i po sekundzie jaką zmarnowałem na zdumienie, zamknąłem go szybko. Wie pan, jeszcze jednak film nie jest przewinięty….
A wtedy facet, zamiast zmieszać mnie z błotem, spokojnie powiedział: Aha, no to pójdę do fotografa, by mi go przewinął…
Cały dzień wbijałem sobie do głowy, jakim jestem kretynem! Miałem tylko nadzieję, że naświetliłem mu tylko dwie-trzy ostatnie klatki. I postanowiłem, że następnym razem najpierw będę myślał, a potem dopiero działał.