Kupiłem Canona 5Ds czyli torba pełna radości

Kto dzwoni do mnie w środku nocy?!!!! Otwieram jedno oko, na zegarku widzę 8:29, no dobra, może  to i nie środek nocy, ale śpię od niedawna, bo wczorajsza sesja zakończyła się późno w nocy. Patrzę, kto się do mnie dobija. Wojtek. A więc to dziś! Nim zdążyłem odebrać, telefon przestał dzwonić, a ja znowu usnąłem.

Zaraz po śniadaniu i drugiej kawie, czyli tak w okolicach 16:00, wszedłem do sklepu. W głowie mignęły mi wspomnienia, jak dwanaście lat temu, 50 m dalej, w nieistniejącej już firmie, odbierałem moją pierwszą cyfrę: Canona 10D. Wtedy też był upał i też przyjechałem czerwonym samochodem. Zawsze lubiłem ryzykować i kupować nowy sprzęt o nieznanych jeszcze możliwościach, bo byłem pewny, że to dobry ruch. Jako pierwszy z wszystkich moich znajomych-fotografów, kupiłem wtedy cyfrową lustrzankę, bo wierzyłem, że właśnie zaczęła się nowa era. Potem bez zastanowienia decydowałem się na przełomowe modele Canona: 5D i 1Ds mk3. Każdy z nich był w momencie swojej premiery, najlepszym sprzętem w swojej klasie, jaki można było kupić.

A dzisiaj znowu rzucam się głową do przodu w nieznane. Przeczytałem już masę opinii w stylu: a po co to?, a czy szkła dadzą radę?, a komputery nie wyrobią, a przecież tego i tak nie będzie widać w internecie…. itd. Moja intuicja, ale i zdrowy rozsądek podpowiadają mi, że będzie wręcz przeciwnie. Ten sprzęt ma sens i niedługo mnóstwo ludzi będzie go używać.

Chłopaki w Foto Plus mają duże poczucie humoru. Gdy mnie zobaczyli, usłyszałem, że bardzo im przykro, ale samochód wiozący sprzęt z Krakowa, miał mały wypadek i aparat się zniszczył w transporcie… Pośmialiśmy się, wyciągnęli aparat, otworzyli pudełko i pozwolili mi samemu doświadczyć przyjemności rozpakowania sprzętu. Nawet korciło mnie przez chwilę, czy nie nagrać małego „upacked”. Za dużo byłoby z tym zachodu, a ja chciałem już mieć aparat w ręku. Wyjąłem, obejrzałem i teraz ja z kolei spytałem: a są w innym kolorze?
Aparat nie był bowiem czarny! Grafit o odcieniu szampańskim, to chyba dosyć bliskie określenie.
A jaki to aparat? Nikon? Na szczęście nie. Ta torba, to tylko kolejny przejaw dobrego poczucia humoru chłopaków z Foto Plus. Czytają podobno mój blog i dobrze wiedzą jaką miłością pałam do Nikona :)))

Kupiłem najnowszego Canona 5Ds :)))

Ok, pierwsze wrażenia? Znakomite 🙂 Zrobiłem kilka zdjęć nim bateria, naładowana jeszcze prądem z japońskiej elektrowni atomowej, padła. Założyłem najstarsze konstrukcyjnie szkło jakie mam czyli 50/1,4 i jakoś szczegółów mnie zabiła. Co ważniejsze, widzę, że możliwości RAWa też są dużo większe niż z 1 Ds mk3, można go ciągnąć mocniej bez straty jakości. Autofokus, wizjer, ergonomia, wszystko bez zastrzeżeń, ale też jeszcze niewiele mogę powiedzieć po bardzo krótkim kontakcie ze sprzętem.
Mam w planach ma najbliższe dni trzy zupełnie różne sesje: samochód, plener i sesja beauty. Będą to więc znakomite okazje do przetestowania Canona. Postaram się też zrobić porównanie z innymi modelami Canona i z Nikonem D800.

Obsługa jest dla mnie bezproblemowa, jakbym pracował na nim od lat. Prawie wszystkie przyciski są  w tych samych miejscach co w mojej 1 Ds mk3. Gorzej jest z ilością możliwych ustawień w menu. Tu bez dokładnej lektury instrukcji obsługi wielu rzeczy jeszcze nie rozumiem.

W sklepie przymierzyłem też od razu dwa gripy. Oryginalny Canona i dużo tańszy zamiennik. Przyzwyczajony do super wygodnego uchwytu z 1 Ds mk3 pewnie skuszę się na gripa, bo wtedy trzyma się aparat znacznie lepiej. Ale o tym wiedzą wszyscy właściciele 5 D mk3, którzy go używają. 5 Ds jest prawie identyczny z zewnątrz i dzięki temu wszystkie akcesoria z mk3 pasują. Już zamiennik gripa sprawia, że aparat trzyma się super wygodnie, ale materiały z jakich jest wykonany, średnio mi się spodobały. Oryginalny ma znakomite gumy i komfort jest jeszcze wyższy, ale musimy za to sporo zapłacić. Jak zawsze wszystko zależy od naszego portfela i tego jak dużo czasu spędzamy z aparatem w dłoni.

Komputer? Jest dobrze, ale nie różowo. Aperture bez problemu w czasie rzeczywistym pokazuje zmiany, za to gdy oglądam powiększenie na 100%, zdjęcie ładuje się znacznie dłużej niż z 1 Ds mk3. Wysłałem RAWy kumplowi, który używa Lightrooma i ma takie same spostrzeżenia.
Na więcej testów musicie poczekać.

Albo możecie wpaść na #fotopiwo dzisiaj o 19:15 to 2b3 na Gliwickiej 9a to opowiem wszystko osobiście.
Do zobaczenia 🙂