Lubię to – osobiście
Gdy przeglądam biblioteki moich zdjęć w poszukiwaniu czegoś bardzo konkretnego, zawsze zatrzymuję wzrok na zdjęciach, które są mi z jakiegoś powodu bliskie. W większości są to fotografie kompletnie inne od tego co robię na co dzień. W wielu przypadkach zrobiłem je dawno temu i teraz zastanawiam się jak daleko odszedłem od estetyki, którą kiedyś lubiłem. A może nie. Może po prostu czerpię z niej robiąc zupełnie inną fotografię teraz?
Postanowiłem pokazać dzisiaj kilka z takich zdjęć. Może zdziwicie się, że właśnie te zdjęcia są dla mnie w jakiś sposób ważne. Niektóre z nich możecie uznać za banalne, ale dla mnie stanowią istotną część mojej pracy. Może dlatego, że są w pewien sposób osobiste, a więc wyjątkowe. Choć tylko dla mnie.
Często widzę w portfoliach, nawet bardzo znanych fotografów, takie osobiste zdjęcia. Zwykle wtedy zastanawiam się, dlaczego je tam umieścili. Mam wrażenie, że są dużo słabsze niż inne, niż te z właściwego portfolio. A jednak z jakiegoś powodu tam są. Może są ich osobistą opowieścią o fotografii. Nawet gdy jest ona nie do końca zrozumiała.
Oto moje fotografie, które są mi bliskie
.png)
Myślę,że każdy z nas ma takie fotografie 🙂 hmmm… może ich wyjątkowość i przywiązanie do nich wiąże się z tym, że w momencie kiedy się je robiło coś naprawdę się przeżywało/czuło – zrobiło się je w jakiejś wyjątkowej chwili/czasie….
te Twoje, rzeczywiście mają to coś – jak dla mnie najbardziej urzekające to latarnia i bruk 🙂
Dziękuję Magda 🙂
Trochę się zastanawiałem się o jaki bruk Ci chodzi. W końcu zrozumiałem, że mówisz o kłodzie spalonego drewna 🙂 Rzeczywiście trochę przypomina bruk 🙂
no proszę 🙂 hahaha 🙂 nigdy bym na to nie wpadła 🙂 myślałam, że to stary bruk po deszczu! tak czy siak – bardzo ciekawe 🙂
Nic nie jest takie jakie się wydaje :)))
Fajne. Najfajniejsze to przedostatnie. 🙂
Dzięki Paweł 🙂